Mury i wieże

...

Na murach pojawiła się Arvena. Z tego miejsca widać calkiem sporo, jednak miejsce wcale nie bylo przyjemne..

Z kapturem na głowie, dobrze okryta peleryną szła ostrożnie wzdłuż murów. Wdarła się na obcy teren więc , musiała wykazać się wielką ostrożnością

Podjechał na koniu pod móry zaprowadził go do stadniny a sam wszedł na fortyfikacje
Zobaczył dziwną postać podszedł do niej i powiedział
-Hakanetum Tanosent [ co po elvaansku znaczyło Dzień Dobry[ Do Arveny ]

Arvena nie była zbyt przygotowana na gości czyli krótko mowiąc byla nieostrożna.. nie zauważyla nikogo.. jednak po chwili usłyszala głos. Męski glos.. gwałtownie odwrócila się.

Ponownie powturzył słowa

Usłyszała jakieś głosy, spojrzała do góry zauważywszy sylwetkę dwóch osób. Jednakże było zbyt wysoko by zidentyfikować postacie. Ruszyła dalej

Przywitala się z Elvaanem. jednak zwarzając na porę były to słowa:
-Dobry wieczór.
Zlustrowala go uważnie wzrokiem.

drasnęła pazurkiem kamień, szukając jakiegoś słabego miejsca, które pozwoliłoby jej się dostać do środka

-Witam - powiedział [lece]

Usłyszala jakiś dziwny odglos.. jakby ktoś drapał mury. Ostrożnie zajżala w dół

Kontynuuje swoją czynność
- cóż za zabezpieczenia -mruknęła cicho - przestała na chwilę i rozejrzała się na boki czy nikt jej przypadkiem nie zauważył

I jak zwykle, zawsze znajdzie sie 3 osoby patrol, mag, łucznik i wojownik odziani w przepiękne i wytrzymałe szaty.. powoli sie zbliżali zaglądając w zakamarki i w inne miejsca sprawdzając czy wszystko jest w porządku.

Kobieta nie obawiala się patrolu.. w końcu byla na swojej ziemi. Jednak nadal przeszkadzały jej owe szmery.

Zauważyła w oddali trzy postacie
- a niech to - wskoczyła w pobliskie zarośla czekając aż sobie pójdą

I dotarli w końcu do Elvaan'ki.. nie ukrywali zdziwienia gdyż rzadko kiedy inni tutaj przebywają.
- Coś sie stało? zapytał mag.

Schowala ogon pod połami płaszcza, obserwowała ich z ukrycia

Zlustrowała uważnie strażników.
-Nie.. a co miało by sie stać?- zapytala unosząc lekko brew. Nic nie wspomniała o dziwnych odgłosach.

- Cóż.. dobrze.
Zrzekł mag dość niepewnie i poszli dalej.

Kiwnela do nich porozumiewawczo głową i gdy sobie poszli ponownie spojrzala w dół. Nic tam nie było. Może jej się przeslyszalo.

Wyszła zza krzaka kiedy patrol znikł z jej oczu, podeszła z powrotem do muru.
- hm, kopanie chyba nie wchodzi w grę -mruknęła

Ponownie usłyszała szepty.. czużby miała jakieś urojenia?

-hm... -postanowiła sie wdrapać na przeszkodę

Kobieta oparła się o mur jednej wierz.
// sorki, że tak dlugo..

Z tyle tego wyszło, że spadła i się potłukła
- no i na co mi to było -syknęła leżąc na ziemi