Ruiny miasta.

...

Mężczyzna przybył na tereny ruin miasta. Nie za bardzo był towarzyski, więc wolał jakieś odosobnione miejsce. Obok jego nogi stąpał młody wilczek, który jeszcze nie dostał imienia, więc Rivan wołał do niego poprostu: Wilk.

podszedł do postaci -Witam

Rivan spojrzał na przybyłego Azthuna i kiwnął głową, nie był rozmowny, a tymbardziej z osobami ze swojego gatunku.

Kobieta kroczyła powoli ruinami miasta.. miejsce wyglądało na nieodwiedzane od dawna.. Chwilowo jej czujnosć wyłączyla się.. nie była więc tak bardzo ostrożna.. można bylo powiedzieć, że "zwiedza"

-nie przyszedłem tu ze względu na ciebie ale ze wzgledu na wilka mój mały musi miec jakis przyjaciuł

Spojrzał na Azthuna, jego mowa była dla niego bezsensowna, nie miał ochoty kaleczyć z nim języka.
-A mój żadnych nie potrzebuje.
Powiedział nie zaszczycając go nawet spojrzeniem. Ten facet kompletnie go nie obchodził i nie miał ochoty z nim gadać.

wyciagnoł sztylet -walcz zobaczymy czy jesteś taki silny jak muwią jeżeli wygram bedziesz wkoncu ze mna gadal jesli nie odczepie sie od ciebie

Mężczyzna spojrzał na Azthuna, jego usta rozchyliły się w lekkim, ironicznym uśmiechu.
-Walczą idioci, a ja do nich nie należę.
Powiedział spoglądając przed siebie i opierając się o jakąś ścianę.

//A poza tym nie chce mi się z Tobą pisać, bo nie podoba mi się Twoja ortografia :/

Wyłoniła się zza muru i zauwarzyła dwoje rozmawiających mężczyzn.. jednego już znala.. ale ten drugi..
Stala za ich plecami oparta o mur przysłuchując się rozmowie..

-Tchórz - splunoł na ziemie - Cholerny Tchórz - wybuchnoł śmiechem - znam dziewczyne odważniejszą od ciebie

Nawet nie chciał na niego patrzeć... Boże, czemu pokarałeś mnie z obcowaniem z takim idiotą. Rivan nigdy nie łamał swoich zasad, były dla niego święte, jego Zakon nie pochwalał walki dla udowodnienia czegoś. Walka musiała mieć cel, ważny cel.

-predzej czy puźniej zginiesz a teraz przepraszam- założył na głowe kaptur i nagle zniknoł

Rivan pokręcił głową dochodząc do wniosku, że głupota niektórych stworzeń nie zna granic. Rivan mógł mu spokojnie pokazać kulę ognia, ale przecież to głupota atakować kogoś, komu tak Bóg poskąpił rozumu. Wciąż myślał o swojej przeszłości.

Powiodła wzrokiem za odchodzącym buntownikiem po czym przyjrzała się mężczyźnie, który pozostał na swoim miejscu

pojawił sie za plecami arveny - co robisz na takim odludziu ślicznotko ? Mogłabys zginac- przystawia jej sztylet do gardła masz może troszke drobniaków ?

Rivan zauważył tego niemądrego faceta. W oka mgnieniu wyciągnął łuk i napiął strzałę w stronę oka Azthuna. Strzała pomknęła w tamtą stronę szybko.

zrobił unik i podbiegając udeżył piescią rivana po czym zniknoł w mroku

Stamował uderzenie Azthuna i kopnął go mocno w przyrodzenie, a ręką wbił mu strzałę w oko. Jego ruchy mimo profesji maga były szybkie, bo musiał tak to robić.

Była zaskoczona.. najpierw sztylet i znany jej głos, a po chwili strzala lecąca koło jej ucha.. usłyszala tylko krótki świst. Zaraz potem przed jej oczami mężczyźni zaczęli się bić..

złapał strzałe jeszcze przed okiem i sam wbił ją Rivanowi w brzuch

Rzucił na swój brzuch tarczę. A potem wysłał w niego kulę ognia, tego już nie mógł powstrzymać.

//jeszcze kop w krocze ^^.

zrobił salto do tyłu (taki unik) przy czym spadł mu kaptur szybko odbiegł z ruin

Kula wciąż za nim leciała, nie mógła spocząć, zanim by dosięgła Azthuna.

podniusł kamien i rzucił nim w kule