Przepiękne łąki.

- nie ma mowy - mruknęła

-wiem co mowie zrob to nie bendzie bolało

- nie boje się bólu -warknęła wstając, zagoniła szczenię do swojego plecaka i odeszła

poszedł za nia - Jestem Azthun

Kobieta pojawila się na łące.. jednak nie dla wsyzstkich była widoczna.. zwinnie poruszła się między drzewami chowając się w cieniu.

-wyjdz z ukrycia dziewczyno rozpoznam elvaana na kilometr

Wspięła się na jedno z drzew o dużej koronie. Za tym drzewem przez chwilą byla schowana. ostrożności nigdy za wiele.. nie do końca wiedziała czy mogla zaufać temu osobnikowi.
-Niezły zmysł..- dało się słyszeć..

-wyjdz z ukrycia Ja ci nic nie zrobie

Zaśmiała się cicho nadal siedząc na drzewie..
-Dlaczego mam Ci ufać?- to pytanie było z nutką zdziwienia..
Po chwili zastanowienia postanowiła jednak zejść z drzewa. Zwinnie z niego seskoczyła po czym odgarnęła niesforne, ciemne, długie włosy na jeden bok.

-eee dlatego ? - żucił sztylet na ziemie

Jej wzork na chwile spoczął na sztylecie.. Przeniosła wzrok an twarz mężczyzny lustrując go uważnie..
-No niech Ci będzie- mówiąc to oparła się o konar drzewa plecami.

-jesteś bardzo ładna eee no jak na elvanke - zarumienił się - jak masz na imie ?

No fakt.. szczerosc to podstawa. Mimo to kobieta nie wykazała żadnego zainteresowania.. Stojący przed nią osobnik wyglądał an młodego..
-Arvena- odpowiedziała krótko na jego pytanie i momo woli zadala swoje.-A Ty?

-Azthun. -Hauviel Choc ! eeee masz już kompana ?

Zawsze działa sama.. nie miała konkretnego partnera..
-Przyjechałam tu niedawno.. narazie zwiedzam okolice..- usprawiedliwiła się.

noo a chciała bys miec ? jestem najzreczniejszym złodziejem w okolicy

Ponownie zlustrowala mężczyzne od stóp do głów obojętnym spojrzeniem..
-Meże jeszcze nie teraz..- mruknęła

-dobrze jesli chcesz zabij mnie teraz póki sie nie bronie noooo ale jeszcze jest wilk wiec bendziesz miala jakis problem

Uniosła lekko brwi..
-Nie zabijam nikogo kto sobie na to nie zasłuży..- burknęla z oburzeniem patrząc na niego.. jej wzrok na chwilę powędrowal w stronę sztyletu leżącego na ziemi..

podniusł sztylet pocałował arvene w polik i połorzył sie w cieniu drzewa

Kiedy poczuła dotyk jego ust a swoim policzku odsunela się gwałtownie.. spojrzala na niego złowrogo po czym bez pożegnania ruszyla w sobie zanym kierunku..

wstał i poszedl w znanym sobie kierunku

przychodzę ziewając i przeciągając się leniwie. jastrząb szybował sobie po nieboskłonie.usiadłem siebie wśród traw, zrywajac jedno źdźbło i wsadziłem je sobie do pyska.

Słońce niekiedy chowało się za chmurami i powiewał lekki wiaterek poruszając trawą, która falowała niczym morze